Odebranie Kraju Kłajpedy przez III Rzeszę w marcu 1939 roku stało się pierwszym etapem kilkumiesięcznego procesu utraty niezawisłości Litwy. Był to jednocześnie definitywny koniec starań Litwy o utrzymanie tych ważnych gospodarczo, a przy tym wymieszanych etnicznie ziem.
W sprawie przejęcia, a następnie utraty Kraju Kłajpedy można wyróżnić trzy zasadnicze kwestie: zajęcie tych ziem przez Litwę nielegalnymi środkami ze złamaniem prawa międzynarodowego, nieudaną politykę asymilacyjną względem ludności niemieckiej i miejscowej litewskiej oraz fiasko polityki zagranicznej Kowna, w ramach której i tak nie było specjalnej możliwości manewru wobec wrogich zamiarów III Rzeszy. Sprawiły one, że w 1939 roku w zasadzie niemożliwe było utrzymanie przez Kowno Kłajpedy wyłącznie własnymi siłami, bez jakiegokolwiek wsparcia politycznego lub militarnego z zewnątrz.
Powstanie kłajpedzkiej autonomii
Kraj Kłajpedy (spotyka się także mylące określenie „Okręg Kłajpedy”, które oznacza tylko jedną z trzech j...
Pozostało jeszcze 94% artykułu.
Prenumeruj i wspieraj Przegląd Bałtycki!
Zyskaj dostęp do setek eksperckich artykułów poświęconych państwom regionu Morza Bałtyckiego.