Obecnie urzędujący prezydent Finlandii Sauli Niinistö wygrał niedzielne wybory prezydenckie uzyskując 62,7% głosów. Niinistö jest pierwszym kandydatem w historii fińskich wyborów prezydenckich (w obowiązujących od 1988 r. wyborach bezpośrednich), który zdołał wygrać już w pierwszej rundzie. W wyborach wzięło udział 69,9% uprawnionych.
Kampania przed wyborami prezydenckimi była spokojna, nawet nudna, a obecnie urzędujący prezydent Sauli Niinistö od początku uznawany był za zdecydowanego faworyta, co potwierdziło się w rezultacie wyborów.
Sauli Niinistö zdobywając 62,7% głosów zwyciężył w pierwszej rundzie wyborów zostając wybranym na drugą sześcioletnią kadencję. Drugi rezultat osiągnął kandydat Zielonych Pekka Haavisto, który zebrał 12,4% głosów. Haavisto, który także startował w wyborach w 2012 roku pogorszył swój rezultat o kilka procent; sześć lat wcześniej uzyskał 18,8% głosów i rywalizował o prezydenturę w II turze wyborów.
W wyborach startowało ośmiu kandydatów. Trzeci rezultat w wyborach osiągnęła kandydatka populistycznej Partii Finów Laura Huhtasaari uzyskując 6,9% głosów. Kolejne miejsca zajęli Paavo Väyrynen (niezależny) z 6,2% głosów, Matti Vanhanen (Partia Centrum) z 4,1% głosów, Tuula Haatainen (Partia Socjaldemokratyczna) z 3,3% głosów, Merja Kyllönen (Sojusz Lewicy) z 3,0% głosów. Ostatni wynik osiągnął kandydat Szwedzkiej Partii Ludowej Nils Torvalds, który uzyskał 1,5% głosów.
Świetny wynik Niinistö tłumaczy się kilkoma czynnikami: niezłą prezydenturą Niinistö, potrzebą stabilności, postrzeganiem obecnego prezydenta jako polityka zdolnego do układania poprawnych relacji z Rosją oraz do pewnego stopnia samą strategią wyborczą.
Niinistö odrzucił propozycję wsparcia jego kandydatury przez Partię Koalicji Narodowej, z której się wywodzi i pod której sztandarem startował w 2012 roku, a nominację uzyskał od 156 tys. wyborców. Jako kandydat niezależny startował również Paavo Väyrynen, były polityk Partii Centrum i jej kandydat w wyborach w 2012 roku, który uzyskał lepszy rezultat od Mattiego Vanhanena, byłego premiera, oficjalnego kandydata tego ugrupowania.
Uwagę zwraca także słaby wynik Partii Socjaldemokratycznej – Haatainen uzyskała najgorszy wynik dla socjaldemokratów w historii fińskich wyborów prezydenckich, podczas gdy to kandydaci tego ugrupowania piastowali najwyższe stanowisko w państwie przez trzy dekady przed objęciem urzędu przez Sauliego Niinistö, w latach 1982-2012.
Także kandydatka antyimigranckiej Partii Finów, porównywana do Marine Le Pen, Laura Huhtasaari uzyskała wynik poniżej poparcia swojego ugrupowania. Słaby wynik Huhtasaari może być wynikiem brakiem doświadczenia politycznego kandydatki lub znudzeniem wyborców hasłami „odzyskiwania Finlandii”.
Sauli Niinistö (ur. 1948 r.) przed objęciem urzędu prezydenta w 2012 roku, w latach 2007-2011 był przewodniczącym fińskiego parlamentu, w latach 1995-2001 był wicepremierem Finlandii, w latach 1995-1996 był ministrem sprawiedliwości i w latach 1996-2003 był ministrem finansów. Wywodzi się z Salo, gdzie prowadził kancelarię prawniczą.
Wynik zostanie zatwierdzony przez Ministerstwo Sprawiedliwości we wtorek, a w czwartek (1 lutego) Niinistö zostanie zaprzysiężony na prezydenta.
Redaktor naczelny Przeglądu Bałtyckiego. Absolwent Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Interesuje się Estonią, regionem Morza Bałtyckiego oraz Europą Środkową i Wschodnią. Prowadzi również portal estoński Eesti.pl.
