Estonia po II wojnie światowej znalazła się pod okupacją Związku Radzieckiego. Szczególnie w pierwszych latach po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej zorganizowanie przesiąkniętego patriotyzmem i estońskim folklorem Festiwalu Pieśni i Tańca było ogromnym wyzwaniem politycznym i organizacyjnym. W kraju nadal działała antysowiecka partyzantka, władze okupacyjne prowadziły terror, a elita kulturalna kraju została zdziesiątkowana w wyniku wojny, deportacji i ucieczek przed prześladowaniami.
Festiwale Pieśni i Tańca to wydarzenia celebrujące kulturę tradycyjną i krzewiące tożsamość narodową, których początki sięgają XIX wieku, i które organizowane są w Estonii, Litwie i Łotwie. Biorą w nich udział amatorskie i profesjonalne chóry wykonujące pieśni ludowe, patriotyczne i utwory współczesne oraz grupy taneczne wykonujące tańce tradycyjne i inspirowane nimi współczesne układy taneczne. Pierwszy Estoński Festiwal Pieśni został zorganizowany w Tartu w 1869 roku. W 2003 roku tradycja...
Pozostało jeszcze 95% artykułu.
Prenumeruj i wspieraj Przegląd Bałtycki!
Zyskaj dostęp do setek eksperckich artykułów poświęconych państwom regionu Morza Bałtyckiego.