Stulecie łotewskiego konkordatu. „By katolików przeciągnąć na swoją stronę”

Wolna Łotwa, która powstała w 1918 roku, była w większości krajem protestanckim. Tak ułożyła się historia tego narodu. W Łatgalii jednak od wieków dominowali katolicy, a lokalni księża prowadzili działalność polityczną, by wspomnieć nazwiska takie jak Francis Trasuns, ksiądz i deputowany rosyjskiej Dumy Państwowej, przewodniczący Łatgalskiej Rady Ziemskiej, poseł na Sejm Łotwy. Państwu łotewskiemu zależało na tym, by katolicy pozostali lojalną grupą, zaś niepodległość Rygi, wywalczona od Rosji Sowieckiej, uznana przez kolejny podmiot międzynarodowy, jakim był Watykan. W takich warunkach doszło w 1922 roku do wynegocjowania i ratyfikacji konkordatu, pierwszego z serii konkordatów zawartego przez papieża Piusa XI.
Katolicy jako historyczna mniejszość
Historycznie złożyło się, że najbardziej katolickim regionem Łotwy były dawne Inflanty Polskie, aż do I rozbioru Rzeczypospolitej znajdujące się pod władzą Rzeczypospolitej, po 1783 roku przyłączone do założonej przez Katarzynę II archidiec...