Ostatnie lata litewskiej międzywojennej niepodległości są zdominowane przez trzy ultimata – polskie w 1938 roku, niemieckie w 1939 i sowieckie w 1940. Omawiając te wydarzenia historycy najczęściej analizują ruchy wojsk i działania dyplomatyczne, natomiast niewiele miejsca poświęca się codzienności, nastrojom i panującej atmosferze w tym okresie. Historyk Norbertas Černiauskas w swojej książce 1940. Paskutinė Lietuvos vasara („1940. Ostatnie lato Litwy”) rzuca więcej światła na plany i marzenia mieszkańców Litwy w przededniu katastrofy – 15 czerwca 1940 roku niepodległe państwo litewskie przestanie istnieć, rozpocznie się okres pięćdziesięcioletniej okupacji sowieckiej.
Bezpośrednią inspiracją dla publikacji Norbertasa Černiauskasa była książka 1913. Rok przed burzą, w której Florian Illies tworzy portret roku, w którym długi wiek XIX z hukiem zderza się ze skrajnościami i konfliktami wieku XX. Opowieść Černiauskasa trwa tylko 15 dni – dwa pierwsze tygodnie czerwca 1940 roku – ale to wy...
Widzisz tylko 15% całej treści artykułu.
Zamów prenumeratę w wariancie Patron, Przyjaciel lub dowolną prenumeratę jednorazową, aby móc przeczytać cały artykuł.
Prenumerując wspierasz!
Jeśli już prenumerujesz, zaloguj się.