„Zadało to memu sercu głęboką i nieuleczalną ranę” – tak w swoich wspomnieniach opisał rozpad unii między Szwecją a Norwegią król Oskar II. Wydarzenie określane bywa przez historyków, jako największe niepowodzenie jego ponad 35-letniego panowania. Król zmarł dwa lata po nim, a wraz z nim zakończyła się pewna epoka, określana również od jego imienia mianem oskariańskiej. Epoka, która obfitowała również w przełomowe momenty dla historii Szwecji i Europy.
W 1897 roku na schodach sztokholmskiej ...
Zamów prenumeratę w dowolnym wariancie, aby móc przeczytać cały artykuł. Prenumerując wspierasz Przegląd Bałtycki! Przeczytaj dlaczego to ważne »
Skorzystaj z kodu MajowkaBaltycka i zamów dowolną prenumeratę 30% taniej!
Jeśli już prenumerujesz, zaloguj się.