„Marzenia” – recenzja filmu

Łotewski film „Marzenia” w reżyserii Renārsa Vimby to przykład kina „zaangażowanego”, będącego próbą zmierzenia się z ważnymi problemami społecznymi, a zarazem zindywidualizowaną opowieścią o niełatwym i przyśpieszonym wchodzeniu w dorosłość. Od dziś (04.11.) na ekranach polskich kin.
„Jestem tutaj” („Es esmu šeit” – tak brzmi oryginalny łotewski tytuł filmu), mówi Raja, 17-letnia bohaterka pełnometrażowego debiutu reżyserskiego Renārsa Vimby. Ale gdzie jest to „tutaj”? „Tutaj” to dosłownie tonąca w błocie zapadła i zapomniana łotewska prowincja. Stąd, jeśli jest się jeszcze młodym, chce się już tylko uciec. Choćby do najbliższego miasta z równymi chodnikami i wyremontowanymi za unijne pieniądze budynkami. Ale najlepiej nauczyć się angielskiego i ruszyć w poszukiwaniu lepszego życia na Wyspach.
Rzeczywistość, o której opowiada film Vimby stała się doświadczeniem dziesiątków tysięcy mieszkańców Łotwy (etnicznych Łotyszy, ale i rosyjskojęzycznych), którzy porzucili rodzinny kraj i ruszyl...