„Mačernis był człowiekiem energicznym i zarazem naturalnym. Nie otaczał go nimb poety romantycznego, obce mu były afektowane pozy i ekstrawaganckie gesty. Ciepły, przyjazny, otwarty, pozbawiony złośliwości i zgryźliwości wobec bliźnich, Mačernis od pierwszej chwili zyskiwał sobie życzliwość otoczenia. Sam jednak specjalnie nie szukał przyjaźni. Otaczała go pustka. Pustka wczesnej wiosny lub schyłku jesieni” – tak młodego poetę wspominał jego przyjaciel, Alfonsas Nyka-Niliūnas. Jak to się stało, że pochodzący z wielodzietnej, żmudzkiej rodziny chłopak, który przeżył jedynie 23 lata, został uznany za jednego z najwybitniejszych poetów swojego pokolenia?
Šarnelė, miejsce urodzenia Vytautasa Mačernisa, 1996 r. Zdj. Bernardas Aleknavičius, ze zbiorów Biblioteki Publicznej im. Simonaitytė w Kłajpedzie..
Wszystko zaczęło się 5 czerwca 1921 roku w Šarnelė – wiosce niedaleko Kalwarii Żmudzkiej, otoczonej gęstymi lasami i głębokimi jeziorami. Wtedy na świat przyszedł Vytautas Mačernis, jedno z t...
Pozostało jeszcze 92% artykułu.
Prenumeruj i wspieraj Przegląd Bałtycki!
Zyskaj dostęp do setek eksperckich artykułów poświęconych państwom regionu Morza Bałtyckiego.


