24 lutego 1918 roku zwolennicy niepodległej Estonii przez jeden dzień triumfowali. Na Długim Hermannie w pałacu Toompea zawisła wyświęcona jeszcze w XIX wieku niebiesko-czarno-biała flaga. Rada Starszych Maapäevu ogłosiła powstanie demokratycznej suwerennej Republiki Estońskiej, w granicach etnograficznych i historycznych. To było w Tallinnie. Dzień wcześniej niepodległość kraju proklamowano w teatrze "Endla" w Parnawie, zaś później przez estońskie miasta przeszedł "festiwal niepodległości". Oprócz stołecznego Rewla, za niezależnością opowiedziało się Tartu, Paide oraz Viljandi. 27 lutego niepodległość dotarła do leżącego w Zachodniej Wironii Rakvere. Niestety Niemcy, którzy opanowali w lutym 1918 roku Estonię i wypędzili z niej bolszewików, nie zamierzali tolerować fanaberii nadbałtyckiej republiki. Już następnego dnia, 25 lutego, na Długim Hermannie wisiała flaga Cesarstwa Niemieckiego, a zwolenników niepodległej Estonii poddano surowym represjom z zabójstwami włącznie.
Nie od razu n...
Pozostało jeszcze 94% artykułu.
Prenumeruj i wspieraj Przegląd Bałtycki!
Zyskaj dostęp do setek eksperckich artykułów poświęconych państwom regionu Morza Bałtyckiego.