Opowieść o Ričardasie Gavelisie (1950–2002), prozaiku, dramaturgu, publicyście, jednym z najważniejszych intelektualistów i krytyków współczesnej Litwy, należy zacząć od dobrej wiadomości – wydawnictwo KEW wydało właśnie opus magnum Gavelisa, powieść Wileński poker (Vilniaus pokeris, 1989), którą z litewskiego przełożył Kamil Pecela. To druga książka pisarza przetłumaczona na język polski – w 2002 roku Ex Libris opublikował Wspomnienia młodego człowieka (Jauno žmogaus memuarai, 1991) w przekładzie Joanny Tabor.
Ričardas Gavelis był i jest dla literatury litewskiej postacią wyjątkową, bez której trudno mówić nie tylko o prozie ostatniego dziesięciolecia XX wieku – czy inaczej: pierwszego dziesięciolecia niepodległości – ale też nie sposób wyobrazić sobie mapy ówczesnego życia literackiego, społecznego i kulturalnego. Gavelis był fizykiem z wykształcenia, pisarzem z powołania, mieszczuchem z zamiłowania. Był wilnianinem do szpiku kości i jednym z najwyrazistszych twórców nowoczesnej, opa...
Pozostało jeszcze 93% artykułu.
Prenumeruj i wspieraj Przegląd Bałtycki!
Zyskaj dostęp do setek eksperckich artykułów poświęconych państwom regionu Morza Bałtyckiego.