Była jedną z ostatnich Żydówek z krajów bałtyckich, które przeżyły piekło okupacji nazistowskiej. Poznała przedwojenny Berlin i Paryż, do których z Rygi jeździło się bezpośrednim pociągiem, wielokulturową Łotwę okresu międzywojennego, trzy zmieniające się okupacje, rządy nazistów, które dla ryskich Żydów oznaczały śmierć, a po 1945 roku jeszcze Łotwę sowiecką, która nawet ocalałym z Holocaustu dawała w kość. Wychowana w rodzinie inteligenckiej, gdzie dzieci już od najmłodszych lat były zaznajomione z nazwiskami wybitnych pisarzy, filozofów, tłumaczy i muzyków, gdzie dyskutowało się o ważnych wydarzeniach politycznych takich jak rzeź Ormian, w powojennej Łotwie zrobiła karierę jako znawczyni filmu i teatru, pracownik Łotewskiej Akademii Nauk oraz Wydziału Teatralnego Łotewskiego Konserwatorium Państwowego. Valentīna Freimane zmarła parę tygodni temu, w lutym 2018 roku.
"Adieu, Atlantis", Valentina Freimane
Osiem lat wcześniej dzięki pomocy jej byłego ucznia, reżysera Alvisa Hermanisa, ...
Pozostało jeszcze 96% artykułu.
Prenumeruj i wspieraj Przegląd Bałtycki!
Zyskaj dostęp do setek eksperckich artykułów poświęconych państwom regionu Morza Bałtyckiego.